දිරියක් නැති දැරියට දරුවෙක්

    දවසක්දා මම යනකොට 
    තඩි මල්ලත් උස්සාගෙන
    ඉස්කෝලෙට කෝච්චියෙන්

    මහ මෙරක බරක් හිතේ දරන්
    ඇය යනවා 
    අම්මා හට වාරු තියන්
    අසීරුවෙන්
    දරු පැටියෙක් කුසේ දරන්
    සායනයට

    අසරණ මුහුනින් යුක්තව
    නෙතු සඟලම
    බිමට හොවා
    ලැජ්ජාවෙන්

    එක බංකුවෙ එකට ඉඳන්
    අකුරු කෙරුව පුංචි දැරිය

        

6 comments:

MPP Gunasinghe September 29, 2015 at 6:45 PM  

බොහොම සංවේදී අත්දැකීමක් තුළින් ඔබ රස සාගරයක් මවනවා හිතවත

Unknown December 5, 2015 at 11:48 AM  

ලස්සන කිවි පෙලක්, තව ලියන්න
ඔබට ජය
http//newsinhalife.blogspot.com

Ajith Dharma. December 5, 2015 at 6:57 PM  

සංවේදී ලස්සන කවි පෙළක්

Unknown December 6, 2015 at 10:33 AM  

අදහස් දක්වපු හැමෝට ම ස්තූතියි...

රූපේ December 10, 2015 at 6:40 PM  

පට්ට!

ඩ්‍රැකී December 11, 2015 at 8:44 AM  

දිගටම ලියනවනං - දිගටම එනවා...

Post a Comment

ඔබගේ සිතට දැණුන අදහස්, ප්‍රතිචාර මෙහි ලියා යන්න.. ප්‍රසිද්ධියෙ ඵලකරන්න පුළුවන් විදියෙ ඒවා නම් ගොඩක් හොඳයි..


ජීවිතයෙන් බිඳක්
විඳගැනීමට පැමිණි ඔඹ
සාදරයෙන් පිළිගනිමි.