සතුට

මනුස්සයින් හැටියට අප කාගේ ත් බලාපොරොත්තුව සතුටින් ජීවත්වීම යි.
අපි මහන්සිවී ඉගෙන ගන්නේ ද ඒ වෙනුවෙනි. සමහර විට අප සතුටුවීමට කරනා යම් දෙයකින් තවෙකුට දුකක් හිමිවීමට ද් ඉඩ තිබේ..
"අද කාලා බීලා ජොලියෙ ඉදලා හෙට මැරුන ත් කමක් නෑ" යැයි සිතා ජීවත්වන පිරිසක් ද අප අතර සිටී...
අප සතුටු වන්නේ කෙසේ ද?? මොහොතක් සිතමු...

ඇසට ප්රිය දේ දැකීමෙන්, කණට මිහිරි දෙ ඇසීමෙන්, සුවඳ දේ ආඝ්රහනයෙන්, දිවට රස දේ කෑමෙන්, ගතට සුව දේ ස්පර්ශයෙන්...
අප කැමති දේවල් එක්රැස් කරගැනීම ද අප සතුටු වීමට කරනා ප්රධන දෙයකි. ඒ මුදල්, දේපල, යාන වාහන... ඔබ කැමති දෙයක් ඔබට ලැබුනොත්??? ඔබ කෙතරම් සතුටු වෙනවා ද??මා කැමති දෙයක් ලැබුනො ත් මා කෙතරම් සතුටු වෙනවාද??? එහි අනෙක් පැත්ත, අප කැමති දෙය අපට නොලැබුණො ත්??? අප කෙතරම් දුක්වෙනවා ද??? ඔබ අනුන් සතුටුකර සතුටුවී තිබේ ද???
තවෙකෙක් වෙනුවෙන් යමක් කැපකර, සුලු හෝ උදව්වක් කර සතුටුවී තිබේ ද??? ඔබ කැමැත්තෙන් ලඟ තබාගත් යමක්,
ඇබ්බැහිවී සිටි නරක පුරුද්දක් අත්හැරීමෙන් සතුටුවී තිබේ ද?? එවැනි දෙයකින් අප වෙනත් දෙයක් කිරීමෙන් දැනට ලබනවාට වඩා ලොකු සතුටක් ලැඹීමට අවස්ථාව උදාවනු ඇත..එය බසයක යන විට තවෙකුට තම ආසනය පරිත්යාග කිරීම, අසරණයෙකුටපිහිට වීම වැනිදෙයක් විය හැක.

ඔබ ජීවිතයේ කවරදාක හෝ තවෙකුගේ ජීවිතයක් බේරාගැනීමට හැකියාවක් ලැබුණි නම් ඉන් ඔබේ සිතට දැනෙන සතුට ඔබට ඔබගේ මුලු ජීවිත කාලයම සතුටින් සිටීමට ප්රමාණවත් ය...එය සිහිවන වාරයක් පාසා ඔබට සතුටු විය හැක...
අප තණ්හාවෙන් යමක් අප සතුකර ගැනීමට ගොස් එය නොලැඹීමෙන් දුක් විදිනවාට වඩා,
අප සතු දෙයක් තවත් කෙනෙකු වෙනුවෙන් අත් හැරීමෙන්, කැප කිරීමෙන් කෙතරම් සහනයක් ලැබේදැයි අත්හදා බලන්න....


_________________________________________________________________

බේබද්දෝ

වත්මන් සමාජයට පිළිලයක් බවට අද මත්පැන් පත්ව ඇත.
සෑම තරාතිරමක ම, සෑම සමාජ කොට්ටාශයක ම අඩු වැඩි ලෙස මතට ඇබ්බැහි වූවන් දැකගත හැක.
දුකට, සතුටට,ජොලියට, ආතල් එකට, කට්ටිය සෙට් වුනා ම යනාදී විවිධ හේතූන් මුල් කරගෙන බොහෝ දෙනා මත් ලෝලීන් බවට පත්ව ඇත."ඉඳ හිට පොඩි අඩියක් ගැහුවට කමක් නෑ, කොල්ලො උනා ම පොඩි අඩියක් ගහන්න ඕන" කියා සිතා සිටින පිරිසක් ද සිටී. සෞඛ්ය අතින් බැලුවත් මද්යසාර අක්මාව, වකුගඩු, මොළය අශ්රිත පටකයන්ට සෘජුව ම හානිකරනබව මේ සියළු දෙනා නොදන්නවා නොවේ...
අප රට ආක්රමණය කළ විදේශිකයින් පළමුව කලේ අපේ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය විනාශකිරීමයි..
එසේ නොකර කවදාකවත් ඔවුන්ට අප රට අල්ලාගැනීමට නොහැකිබව ඔවුන්ට පසක්විය. එදා එකාවන් ව ජාතියක්සේ නැගීසිටි
අප ඔවුන්ගේ උගුලට අහුවිය.ඔවුන් අපව බේබදුකමට හුරුකරවිය. එතැන්පටන් අපේ සංස්කෘතිය විනාශ විය.රට ජාතිය පරිහාණියට පත් විය.අප යටත් වැසියන්, පරගැතියන් විය..බහුතරයක් බේබද්දෝ විය.සිංහලයා පිරිහුණි.

මෑත කාලීන ඉතිහාසය අරන් බැලුවහොත් අප මත්පැන් නිසා රටක්, ජාතියක් ලෙස කෙතරම් පිරිහෙලාදැයි දැකගත හැක.වරක් ලොව බහුතර බේබද්දන් සිටින රටවල් අතර මුල් තැනට පැමිණ තිබුණි.මත්පැන් නිසා අපට අහිමිවී ගිය දේ බොහෝ වෙති.
බහුතර ජනතාවගේ දරිද්රතාවට බේබදුකම ප්රධාන හේතුවක් වී ඇත.සාමාන්ය කම්කරුවෙක් සැලකුවහොත් බොහෝවිට ඔහුගේ දෛනික ආදායමෙන් අඩකටත් වඩා මත් පැන් සදහා වැයකරයි.මිනී මැරුම්, අඹු සැමි ගැටුම්, පවුල් ආරවුල් යනාදී නොයෙකුත් සමාජයීය හා සංස්කෘතික ගැටලු බහුතරයකට බේබදුකම හේතුවී ඇත.මත් පැනෙන් අපට ලැබෙන වාසියක් නොමැත. විවෘත ආර්ථිකයත් සමග මද්යසාරය විවිධ වෙස් වලාගෙන අප රට කරා පැමිණ ඇත.ඉතින් අපට කළ හැක්කේ කුමක් ද?මේ මහා විනාශයට ගොදුරුවී ඇත්තේ සිංහල බෞද්ධයා ය. දැනට අවුරුදු කිහිපයකට පෙර සෝම හිමියන් විසින් සිංහලයාට සිදුවී ඇති විපත පෙන්වාදී රටක් ලෙස ඉදිරියට යෑමට මහජනයා පොලඹවමින් විශාල මෙහෙයක් කරන ලදී.මතට ඇබ්බැහි වූවන් උත්සාහ කරනුයේ තවත් උන් තම ගොඩට එකතු කරගැනීමට යි.ඔවුන් තමන් වීරයන් ලෙසත් අනෙක් අය නපුංසකයන් ලෙසත් සලකති. ඒ ඔවුන්ගේ දුර්වල මානසිකත්වය යි. අප ඔවුන්ට අනුකම්පා කළ යුතු ය.

ඉතින් අප සිතිය යුත්තේ මේ යන විදියට ම යන්න ඉඩ දී අප ත් පිරීහී රට ත් පිරිහී ජාතියක් ජන්මයක් නොමැති කාලකණ්ණි හැත්තක් ලෙස යන රැල්ලට ම හසුවී එහි ගොදුරක් වෙනවාද??, නැතිනම් උඩුගම් බලා පිහිනනවාද කියා ය.

"අනිකා ඉස්සර වෙනතුරු බලා නොසිට, තම අතේ තිබෙන ගල් ගෙඩිය ඉලක්කයට ගසනු.එවිට අනෙක් උන්ද ඔබව අනුගමනය කරනු නිසැකය.."

___________________________________________________________

මායාව

හිරුත් නැති සඳ ත් නැති
කිසිදු තරුවක් ද නැති
ඝණදුරට ගොදුරක් ව තිබූ
පාලු සිත් අම්බරේ
පෑයූ එක ම තරුව නුඹයි.....
හිරු ත් නුඹ ම විය.
සඳු ත් නුඹ ම විය.........

එය මා දුටු සිහිනයකි
එනමුදු සුන්දර ය.
යතාර්ථයක් ද නැති මායාවකි....
මංමුලාවීමකි....
මොහොතකට පෑයූ
තරුවක් ම විය නුඹ...

කෙසේ වන්න ද මගේ දිවියට
ආලෝකයක් නුඹ...


________________________________________

ජීවිතය


නුඹ හරිම ගුප්ත ය.
විටෙක හරි ම සැහැල්ලු ය.
සතුටෙ හි උපරිමය ට යන්නේත්,
දුකෙ හි පතුලට ම යන්නේත් නුඹම ය.
විටෙක මා නුඹ ම වෙමි.

මා සිතා සිටියේ නුඹ මාගේ කියා ය.
නුඹ මට සදාකාලිකව ම හිමි නොවන්නකි.
නුඹ තාවකාලික ව මා ලද සම්පතකි.
නුඹ මට හිමි වූ දා සිට මා ණයගැතියෙක් මි.
කිසිදා එම ණයෙන් මට නිදහස් වීමට නොහැක.

මා සැමදා නුඹ ට පෙම් කරමි.
නුඹ රැක ගැනීම මා සතු පරම යුතුකමකි.
මා සැමදා වෙර දරන්නේ නුඹ ජයගැනීමට යි.
අන් සතු නොවන නුඹ සැමදා මගේ ම ය.
....වෙන කිසිවෙකුත් නොව නුඹ මාගේ ජීවිතය යි....

_____________________________________________________________


ජීවිතයෙන් බිඳක්
විඳගැනීමට පැමිණි ඔඹ
සාදරයෙන් පිළිගනිමි.